In de Trouw Zomertijd bijlage van 24 juli 2024, is een mooi artikel geschreven door Elias van der Plicht.
Dit naar aanleiding van een boek dat is geschreven door horlogemaker Rebecca Struthers, getiteld:
Voor alles is een uur. De geschiedenis van tijd door de ogen van een horlogemaker. Zij schrijft over tijd, tijdmeetinstrumenten en hoe dat door de eeuwen is veranderd.
Een pracht artikel en ik zal dat boek zeker aanschaffen. Aan het eind van het verhaal schrijft Elias dat horlogemaker Struthers een uitstervend beroep heeft en dat zij zich daar bewust van is. Ook ik ben mij bewust van dit feit. Ik hoop dat bij mij een uurwerkmaker/ restaurator/ horlogemaker/instrumentmaker aanklopt om mijn bedrijf over te nemen. Zo niet, dan ga ik door tot de laatste dag.
Het vak uurwerktechniek is maar op een enkele school in Nederland te leren. In het verleden hadden we de ambachtsschool. de LTS. Waar jongens en meisjes naar toe konden gaan om een vak te leren. Daar kwamen deze jonge studenten in aanraking met techniek. Op deze manier konden de student doorgroeien naar een specialistisch vak.
De LTS is er niet meer, niet een slimme beslissing van de intellectuele bestuurders uit Den Haag.
Ik ben lid van Restauratoren Nederland en de Art Restorers Association. Daarnaast is een een groep van 6 restauratoren, de Zwarte Wijzers, waar ik ook deel van uit maak. Wij zoeken elkaar minimaal 1 x per jaar op, om bij elkaar in het atelier te kijken, kennis te delen en ervaringen uitwisselen. Tot aan de coronatijd gingen wij 1 x per jaar naar een Europees land als een soort studiereis. Voor ons is het bezoeken van een museum niet interessant, maar wel de zolders en de kelders, waar enorme collecties , onzichtbaar voor publiek, liggen en staan. Daarnaast komen we op plekken waar anderen niet kunnen of mogen komen.
Deze ontmoetingen en bezoeken zijn waardevol. Het geeft dit vak nog meer diepte.
Als horlogemaker, klokkenmaker ben ik ook gevraagd om reparaties uit te voeren die niets met tijd te maken hebben, bijvoorbeeld, het maken van slotjes en sleuteltjes voor kasten. Draaien van handgrepen voor kistjes, onderdelen maken voor ouderwetse camera’s , enz
in de vak is altijd werk en het is dankbaar werk. Mensen brengen voor hun waarde volle artikelen en willen dat gemaakt hebben. Op deze manier houd ik voor de opdrachtgever de geschiedenis in leven!
Kom maar eens kijken in mijn ”museum” waar ik tijd maak
en
misschien kent u iemand die het uitsterven uitstelt, dat zou mooi zijn
Henk Houkes
